Gündüzün Karanlığı

Dipsiz bir kuyu gözleri

Beni çeker durur biteviye

Düştüm içine Yusuf gibi

Saldım ruhumu Leylî’ye

Teni, sıcak Kenan çölleri

İçimi yakar ta derinden

Göz açtırmaz beyaz elleri

Sürükler beni peşinden
         Dursun TARAKCI